Bedrijven moeten de zwijgcultuur rond microagressies beter aanpakken

Veel bedrijven hanteren wel een gendergelijkheidsbeleid, maar door een groeiend besef van ongelijkheid op de werkvloer vindt de discriminatie niet langer openlijk, maar heimelijk plaats, en is ze volgens de onderzoekers dan ook moeilijker aan te pakken.

Het onderzoek werd gevoerd door Delia Mensitieri, doctoraatsstudent aan Vlerick Business School en Universiteit Gent, samen met Smaranda Boroș, professor Intercultural Management & Organisational Behaviour aan Vlerick Business School en Universiteit Gent, en Claudia Toma, OB en Leadership Professor aan Solvay Brussels School of Economics and Management.

Het team bekeek meer dan 700 gevallen van microagressies die door meer dan 125 vrouwen waren gemeld via een online platform. Het onderzocht ook hoe vrouwen handelen en copen, en of bedrijven de middelen voorzien om te reageren.

De bevindingen tonen aan dat vrouwen veelal vertrouwen op copingstrategieën en niet het gevoel hebben zich te kunnen uitspreken tegen microagressies. Eén strategie bestond erin de microagressies ten onrechte als onschuldig te interpreteren en vraagtekens te plaatsen bij de werkelijke bedoeling. Bij een andere werden ze wel erkend, maar door een gevoel van machteloosheid niet gemeld.

Dat resulteerde in berusting tegenover aanhoudende microagressies, wat op zijn beurt leidde tot een gevoel van afzondering en in sommige gevallen zelfs tot ontslagname. De strategie om microagressies aan te pakken, werd enkel toegepast wanneer de persoon zich zelfzeker voelde op de werkvloer.

"De boodschap is al heel lang dat vrouwen bij microagressies van zich moeten laten horen. Het probleem is echter niet dat vrouwen stil blijven. Volgens ons onderzoek is het de werkcultuur die het riskant of onmogelijk maakt om te spreken,” aldus de onderzoekers.

Om microagressies aan te pakken raden ze een tweevoudige aanpak aan. Ten eerste moeten bedrijven via open dialoog, verantwoording en omstaanderstraining systemische mechanismen ontmantelen die vrouwen het zwijgen opleggen. Ten tweede moeten ze fasespecifieke ondersteuning bieden, waarbij ze de taal, strategieën en middelen aanreiken om subtiele vooroordelen op de werkvloer te herkennen, erop te reageren en ermee om te gaan.

“Bedrijven moeten de zwijgmechanismen actief ontmantelen en een omgeving creëren waar vrouwen mondig, ondersteund en gehoord worden,” besluiten de onderzoekers.

Bron: Het academische artikel Bringing Microaggressions From the Shadows to the Spotlight: Unveiling Silencing Mechanisms and Distinct Patterns in Coping verscheen in het tijdschrift Gender, Work & Organization (July, 2025).