Nadat hij als consultant mee enkele overnames mocht begeleiden, groeide bij Bart Stroobant de droom van een eigen management buy-in. De Entrepreneurial Buyout Academy reikte hem financiële tools en onderhandelingstechnieken, maar vooral een community. “Een overnameproces is een rollercoaster aan emoties. Dat het bij anderen ook zo is, heeft me gesterkt.”
Over Bart Stroobant
“Zo’n 10 jaar geleden vroeg een bevriende ondernemer of ik hem kon helpen bij het beheren van zijn investeringen. Na die vraag volgde een andere, en mond-tot-mondreclame deed de rest. Vandaag ondersteun ik als freelance consultant klanten bij financieringen, participaties en het opstarten of reorganiseren van bedrijven. In die rol begeleidde ik de afgelopen jaren ook enkele overnames: stuk voor stuk inspirerende processen. Begin 2024, het jaar waarin ik 50 word, besloot ik: ik wil zelf een bedrijf overnemen, bij voorkeur in één van mijn biotopen, IT of luchtvaart. Ik wist in welke grootteorde ik zocht, had al een target op het oog en was zelfs al gaan praten met de banken, maar tegelijk zocht ik een klankbord. Is mijn plan wel realistisch? Zie ik niets over het hoofd? Toen ik op een beurs van Vlerick (Mergers, Acquisitions & Buyouts conference red.) Hans Vanoorbeek hoorde spreken, maakte dat iets los. Aha, er zijn nog mensen zoals ik!”
“De module over waardering vond ik heel interessant. Zo heb ik ingezien dat bedrijven wel vaker de befaamde J-curve naar voor schuiven, om zichzelf te presenteren als een buitenkans. Niet dat het niet kan kloppen, maar het is iets om waakzaam over te zijn. In dezelfde categorie: het belang om te zoeken naar gemiddelden (normaliseren). Niet enkel als we spreken over kosten, maar ook in schuldpositie, EBITDA en netto werkkapitaal. Op vlak van onderhandelingstechnieken, had ik veel aan het inzicht dat je als MBI-kandidaat overnemer altijd een beetje achter het net vist. We hebben niet de financiële slagkracht van private equity en niet de mogelijke voordelen van synergie zoals een strategische koper. Dat tempert verwachtingen, maar het helpt ook om mezelf te positioneren. Ik moet het hebben van mijn expertise en menselijke connectie: mijn team en persoonlijke netwerk. Ook de interactie met de groep medestudenten was interessant. Een overname is een emotioneel proces, een echte rollercoaster. Je wordt verliefd op een target, raakt een beetje in een tunnel, moet moeilijke beslissingen nemen,… Zien en horen dat dat bij iedereen zo is, heeft me gesterkt. Nu kan ik erop anticiperen.”
“In mijn geval liep de opleiding parallel met mijn eigen onderhandelingsproces. Heel bijzonder, want zo kon ik de tips en lessen meteen toepassen. Ik denk dan spontaan aan tools om correct te waarderen, het belang van normaliseren, maar ook het belang van boots in the field en connectie met de verkoper of eigenaar. Tot dan was ik heel beleefd: alle communicatie verliep via de broker, ik wilde de eigenaar absoluut niet bruskeren. Maar de opleiding heeft me nog meer gewezen op het belang van een commerciële due diligence. Niet enkel de case bestuderen, maar het bedrijf echt leren kennen. Wat is het verhaal van de eigenaar? Wie is de klant? Is de winstprognose realistisch? Waar zit de marge? Die vragen zijn heel belangrijk. Ironisch genoeg word ik door mijn klanten ingehuurd om een antwoord te geven op die vragen, maar in mijn eigen overnameproces was ik zo enthousiast over mijn target, dat ik ze wat uit het oog was verloren. Op dat vlak was de opleiding een goede spiegel.”
“De deal waar ik mee bezig was, is helaas afgesprongen. Ik ben ondertussen op zoek naar een nieuwe kans. De opleiding helpt me om gemotiveerd te blijven. Door de getuigenissen weet ik: een overname vraagt geduld, veel geduld. Je moet een dunne lijn bewandelen: wegstappen van een slechte deal, maar tegelijk ook compromissen durven sluiten. Zo heb ik onlangs beslist om me in mijn zoektocht niet langer te beperken tot luchtvaart en IT. Mijn drijfveer, zo weet ik na de opleiding, draait om mensen: verbinding, samenwerken, iets kunnen nalaten. Dan is de menselijke klik belangrijker dan me blind staren op de activiteiten. Naast die inzichten, hou ik aan de opleiding ook een community over. Bij ondernemerschap denken we vaak aan de typische West-Vlaamse bedrijfsleider die een firma heeft opgebouwd van nul. Maar het kan ook een fiscalist zijn in Brussel die alleen werkt, een private investeerder of een MBI-kandidaat zoals ik, die een bestaand bedrijf overneemt en doet groeien. Het besef dat ik thuishoor in die kleine subfamilie van het ondernemerschap, de rolmodellen die ik mocht ontmoeten en mijn wens om binnen een aantal jaar zelf mensen te inspireren: dat is onbetaalbaar.”