PUB75-alumni: een nalatenschap van vriendschap, ondernemerschap en maatschappelijke impact

Een traditie die standhoudt

“Op het einde van het academiejaar werden twee prijzen uitgedeeld,” herinnert Charly Leus zich. “Voor ‘de slimste’, en ‘de meest verdienstelijke’. Die laatste was ik volgens mijn medestudenten.” Die waardering vertaalde zich later in een rol die hij tot vandaag vervult: verantwoordelijke voor de jaarlijkse klasreünies.

Paul Verfaellie vult aan: “Toen is afgesproken dat Charly altijd de klasvergadering zou regelen. En hij doet dat op een goede manier ook: elk jaar duidt hij telkens iemand anders aan om het te organiseren. Dat klinkt autoritair, maar het werkt. Als je alles zelf moet doen, verwatert het snel.”

Intussen zijn de jaarlijkse reünies een vaste waarde geworden. Iedereen doet op zijn beurt zijn best om er iets moois van te maken, gaande van een bedrijfsbezoek tot een stadswandeling. Zo blijft het de moeite om samen te komen. De opkomst is indrukwekkend: gemiddeld 24 klasgenoten zijn aanwezig, vaak ook met partners.

Een jaar dat levens veranderde

Wat hen vooral bijblijft van hun jaar aan de Vlerick school, is niet alleen de academische vorming, maar vooral de diepgaande menselijke ervaring. “Dat jaar heeft mijn sociale intelligentie aangescherpt,” blikt Charly terug. “Je leert samenwerken en beslissingen nemen met mensen die je nog nooit eerder had ontmoet, en die vaak uit heel andere werelden komen.”

Van ingenieurs tot economen, juristen en zelfs een psychiater: de verscheidenheid aan achtergronden zorgde voor een unieke dynamiek. “Die diversiteit dwong ons om onze perspectieven te verruimen,” zegt Charly. “We moesten elkaar echt leren begrijpen. Dat proces van groepsvorming – van losse individuen naar een hecht team – was misschien wel het meest waardevolle.”

Ook de colleges van professor Vlerick zelf maakten indruk. “Hij was toen minister en gaf op zaterdagochtend les,” vertelt Charly. “Daardoor waren we altijd mee met de politieke actualiteit – iedereen was erbij.” Ignaas Buyck herinnert zich vooral het persoonlijke contact: “Hij kende onze namen. Dat viel mij echt op – dat gevoel dat je ook als individu werd gezien in zo’n intens groeiproces.”

Een netwerk voor het leven

De verbondenheid van PUB75 reikte verder dan dat ene jaar. Paul getuigt: “Enkele jaren na het afstuderen gaf ik geregeld een praktijkgetuigenis aan nieuwe studenten om mijn ervaringen als ondernemer te delen. Ik deed dat samen met Fernand Huts. Na een van deze sessies raakte ik aan de praat met een student uit PUB82, Henri Slabbert, een Zuid-Afrikaan. Ik nodigde hem en zijn vrouw uit om dat weekend bij ons thuis te komen eten. We zijn tot op vandaag vrienden en hebben samen veel projecten gerealiseerd. Twee van zijn zonen zijn later ook naar Vlerick gekomen.”

Ook Ignaas onderstreept de duurzame kracht van het netwerk: “Met zes klasgenoten heb ik intensief samengewerkt en samen geïnvesteerd in bedrijven. En wat bijzonder is: ik kan met iedereen nog altijd door één deur. Zowel in goede als minder goede tijden, we weten heel goed wat we aan elkaar hebben.”

Wat begon als een groep onbekenden, groeide uit tot een netwerk voor het leven – gebouwd op vertrouwen, samenwerking en gedeelde ervaringen die decennia overstijgen.

Teruggeven uit dankbaarheid

Voor hun reunie, 50 jaar na het afstuderen, nodigde de klas decaan Marion Debruyne uit om een toespraak te geven. Tijdens haar speech deelde ze het verhaal van andere PUB-jaren die het initiatief namen om een studiebeurs te financieren voor een beloftevolle student. Geïnspireerd door dit voorbeeld verzamelden de PUB75-alumni €14.000 om een studiebeurs te kunnen toekennen aan Kashyap, een beloftevolle Indiaanse student. “Het is een vorm van dankbaarheid,” zegt Paul. “dankzij onze opleiding aan Vlerick, hebben vele opportuniteiten ons pad gekruist, dat heeft ons geholpen om te ondernemen op een ‘fast track’ en sneller resultaat te boeken”.

“En we moeten vooral blij en dankbaar zijn dat we dit kunnen geven,” zegt Ignaas. “Het gaat niet allen over cijfers. Ook het maatschappelijke is belangrijk.” Charly vult aan: “We hebben veel kunnen opbouwen; een deel kunnen teruggeven is voor ons ook een betekenisvol moment. Door Kashyap een beurs te geven, geven we hem de kans om zijn potentieel volledig te benutten, los van afkomst of middelen.”

Een blijvende impact

Voor de PUB75-alumni is het glashelder: de invloed van hun tijd op de Vlerick banken reikt veel verder dan het behalen van een diploma. Wat ze meenamen uit hun tijd aan de school is geen lijst vakken of theoretische modellen, maar een mentaliteit. Een vuur dat werd aangewakkerd: ondernemerschap.

“Een van de belangrijkste dingen die ik bij Vlerick heb geleerd, is wat het betekent om ondernemer te zijn,” zegt Ignaas. “Als ondernemer kun je echt een verschil maken. Je creëert waarde – voor klanten, voor medewerkers, voor de samenleving.” Het is een inzicht dat niet vanzelfsprekend is. “Helaas beseft niet iedereen hoeveel positieve impact ondernemers kunnen hebben,” merkt Ignaas op. “Toch zijn het juist ondernemers die durven dromen én doen. Die kansen zien waar anderen obstakels zien. Die niet alleen denken aan winst, maar ook aan vooruitgang.”

“Als we daar nu op terugkijken,” besluit Ignaas, “dan zie je de positieve meerwaarde die we doorheen de jaren realiseerden. Mocht je de economische voetafdruk van onze klas over de afgelopen 50 jaar in kaart brengen, dan besef je dat we geen kleine voetstappen hebben achtergelaten, maar diepe sporen.”

Wie onderneemt, bouwt. En dat is precies de nalatenschap die de PUB75-alumni koesteren - en doorgeven.

Wil je je klasgenoten terugzien en opnieuw connecteren met de plaats die je gevormd heeft tot wie je bent? Download het playbook voor klasreünies en contacteer ons om een mijlsteenjaar te vieren.